I dreamed I had an interview with God.
“So you would like to interview me?” God asked.
“If you have the time” I said.
God smiled. “My time is eteity.”
“What questions do you have in mind for me?”
“What surprises you most about humankind?”
God answered…
“That they get bored with childhood,
they rush to grow up, and then
long to be children again.”
“That they lose their health to make money…
and then lose their money to restore their health.”
“That by thinking anxiously about the future,
they forget the present,
such that they live in neither
the present nor the future.”
“That they live as if they will never die,
and die as though they had never lived.”
God’s hand took mine
and we were silent for a while.
And then I asked…
“As a parent, what are some of life’s lessons
you want your children to lea?”
“To lea they cannot make anyone
love them. All they can do
is let themselves be loved.”
“To lea that it is not good
to compare themselves to others.”
“To lea to forgive
by practicing forgiveness.”
“To lea that it only takes a few seconds
to open profound wounds in those they love,
and it can take many years to heal them.”
“To lea that a rich person
is not one who has the most,
but is one who needs the least.”
“To lea that there are people
who love them dearly,
but simply have not yet leaed
how to express or show their feelings.”
“To lea that two people can
look at the same thing
and see it differently.”
“To lea that it is not enough that they
forgive one another, but they must also forgive themselves.”
“Thank you for your time,” I said humbly.
“Is there anything else
you would like your children to know?”
God smiled and said,
“Just know that I am here… always.”

امتیاز بدهید :

زندگی زیباست چشمی باز کن
                                    گردشی در کوچه باغ راز کن
هر که عشقش در تماشا نقش بست
                                             عینک بدبینی خود را شکست
             علت عاشق ز علتها جداست
                                                  عشق اسطرلاب اسرار خداست
                      من میان جسمها جان دیده ام
                                                           درد را افکنده درمان دیده ام
                                 دیده ام بر شاخه احساسها
                                                                   می تپد دل در شمیم یاسها
                                           زندگی موسیقی گنجشکهاست
                                                           زندگی باغ تماشای خداست
                                    گر تو را نور یقین پیدا شود
                                                  می تواند زشت هم زیبا شود
                               حال من در شهر احساسم گم است
                                  حال من عشق تمام مردم است
                     زندگی یعنی همین پروازها
                                  صبحها لبخندها آوازها
            با تو اشعارم پر از تو می شود
                                               مثنوی هایم همه نو می شود
حرفهایم مرده را جان می دهد
                                                            واژه هایم بوی باران می ده

امتیاز بدهید :

یه روزی یکی واسه اولین بار یه "کلم"می بینه.
اولین برگش رو میکنه، میبینه زیرش یه برگ دیگه هست و زیر اون برگ یه برگ دیگه و...
با خودش میگه:چه چیز مهمیه که اینجوری کادو پیچش کردن؟!!!
تا تهش میره و برگها تموم میشه و متوجه میشه که چیزی توی اون برگها پنهان نشده...!!!
و اما...... متاسفانه... ما اغلب دوست داریم روزهای زندگی رو تند تند ورق بزنیم و فکر میکنیم چیزی اونور روزها پنهان شده...
درحالیکه هر روز، هر لحظه، آن چیزی است که باید درکش کنیم...
لحظات زندگیتان سرشار از مهربانی مداوم...
"""خدا با ماست """

امتیاز بدهید :

رفتی وبارفتنت بازاین دلم     قصه ی پرغصه راازسرگرفت

ابرچشمم ازپی این رعد باز    اشک باریدومراآذرگرفت

حال من باشم ویک دریاامید    تاصبابرمن رساندبوی تو

می نشینم تابیایی سبزوشاد     تازنم من بوسه هابرروی تو

می روی دست خداهمراه تو     چون که اوهست وبود حافظ تورا

درپناه حق به هرجامی روی     یادکن ازاین غریب آشنا

درنبودت من ندارم جز همین     تامرادلخوش به رویایت کند

می نویسم تا همین بنوشته ها      لحظه هایم مست وشیدایت کند

یارب از روی کرم هر بنده را   در پناهت حفظ کن یاری نما

درتمام لحظه های زندگی        یاورش باش وهمیشه رهنما

امتیاز بدهید :

بسم رب بس حکیم ومهربان                           اوکه دانای عیان است ونهان

اوکه رحمان است ولطفش بی دریغ                  می رسدبربندگانش همچومیغ

اوکه سلطانی بود حاجت روا                           ما همه محتاج او،شاه وگدا

اوکه تنها ذات حی وباقی است                       دردهرجنبنده ای راشافی است

اوکه قوت دانه رادرزیر خاک                            کرده ازاول مهیازآب پاک

خیروشرازجانب او حکمت است                      تکیه براو منتهای عزت است

هرکجارامن نظر انداختم                                خالقم رابیشتر بشناختم

حمداوراکی شودآیابیان                                من کنم بااین زبان ناتوان؟

بارالها هرچه دارم ازتو است                          هستیم،داروندارم ازتواست

یک نظر هرگز مرابامن رها                             تو نگردانی الهی! ای خدا!

امتیاز بدهید :

مرگ آدولف هیتلر رهبر رایش سوم در شامگاه ۳۰ آوریل ۱۹۴۵ اتفاق افتاد. او به وسیلهٔ سیانور و شلیک تپانچه به سرش خودکشی کرد. هیتلر در زمان مرگ تنها ۵۶ سال داشت. هیتلر ۳۶ ساعت قبل از مرگش با معشوقه خود، اوا براون که از زمان شروع فعالیت در حزب نازی با او در یک عکاسی که مشتری آنجا بود آشنا شده بود پیمان زناشویی بست و با اینکه خبر نفوذ نیروهای متفقین تائید شده بود، هیتلر در آخرین ساعات عمرش با "اوا براون" ازدواج کرد و هنگام خودکشی نیز اوا همراه وی همزمان دست به خودکشی زد. اوا براون با شکستن کپسول سیانور و هیتلر نیز با سیانور و شلیک هم‌زمان گلوله تپانچه به سرش دست به خودکشی دست زدند. پیکر بی جان آن دو را دکتر گوبلز و سایرین که در سنگر بودند به بیرون بردند و به خواست خود هیتلر سوزانده شد.

به طور کلی مرگ هیتلر مورد تایید نمی‌باشد. بر مبنای اظهارات برخی سران نازی در جریان دادگاه نورنبرگ، باورداشت عمومی در مورد پایان زندگی آدولف هیتلر اینست که او به اتفاق همسرش اوا براون با خوردن سیانور اقدام به خودکشی کرده‌اند و سپس طبق دستور خود هیتلر از قبل، جسد هر دو را کاملاً سوزانده‌اند بطوری که نه به دست نیروهای متفقین بیفتد، و نه هیچ‌گونه اثری از آن‌ها باقی بماند. اما کسی بدرستی نمی‌داند سرانجام رایش سوم چه شد.

منابع دیگری نیز اعلام می دارند که آدولف هیتلر از مخفیگاهش به آمریکای جنوبی فرار کرده و در سال 1984 در شهر کوچکی در نزدیکی مرز برزیل با بولیوی فوت کرده است.

امتیاز بدهید :

همه حدیث عشقو                       تو همه کتابا خوندن    
که فلان عاشق ومعشوق                     واسه عشق چه ها کشیدن
قصه ها ز ویس ورامین                                   قصه ی هما،همایون    
قصه ی عشق زلیخا                                       قصه ی لیلی ومجنون
اینا معشوقن وعاشق                                 که سخن زعشقشونه
عاشقا زبهر معشوق                                          منتظر پی بهونه
ای خدا میشه بپرسم                                تو میشی عشق دل من  
که به پای تو بریزم                                                همه وجود واین تن
میشه باشی توکنارم                                            تورودربغل بگیرم        
باتودر خلوت شبها                                               بشه نورانی ضمیرم
عجب از عشق خدایی                                         عشق صاف وپاک وساده    
که واسه ی هر قدم تو                                                صدقدم خودش نهاده
میگه تواشاره ای کن                                    من خودم عشق تو میشم    
میگه دل بسوی من کن                                     من هواخواه تو میشم
موندم اون عاشقه یامن                                     که  به من داده یه دنیا      
هر چه که به دل بخواهم                                        میشه کاملا مهیا
خداجون تو بهترینی                                       توبرام یه عشق پاکی    
واسه من عزیزترینی                                  واسه این بنده خاکی

امتیاز بدهید :

طور کلي همه ما انسانها با تفاوتهايي که داريم ميشه همه مون رو به مطالب ونوشته هايي تشبيه کرد که قراره تو يک کتاب نوشته بشن .
بعضي انسانهارو تو متن اصلي کتاب مي نويسن واينا ميشن متن اصلي واون چيزي که قراره در موردشون اطلاعات داشته باشيم.
بعضي ديگه تو حاشيه متن يک کتاب نوشته ميشن که شايد يا توضيحي باشن بر متن اصلي ويا مترادف با متن اصلي باشن .
گروهي ديگه همونايي اند که زير يک خط درته صفحه نوشته ميشن ومابايد براي توضيح بيشتر به اونا رجوع کنيم .
بعضي هم در آخر کتاب به عنوان منابع اصلي ذکر ميشن وما بازم براي بيشتر شدن اطلاعاتمون مي تونيم به اونا رجوع کنيم.
بعضي هم گروهي هستند که نويسنده قبل از نوشتن کتاب آنهاجمع آوري ميکنه ولي بعداز تکميل کارش اونايي رو که نياز نداره هيچ جاي کتابش استفاده نمي کنه.
هنوز هم کسايي رو داريم که نويسنده براي تکميل کتاب خودش به نوشته هاشون مراجعه کرده ونظرشون رو ميبينه وبه عبارت ديگه با اونا مشورت ميکنه .
و......
حالا :اگه قرار باشه ما خودمون رو اينگونه فرض کنيم جاي ما کجا خواهدبود .بيانديشيم!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

امتیاز بدهید :

یثرب

همان طور كه مي دانيد، مدينه در عربستان نام ديگر شهر يثرب است. حال ،چرا؟ حقيقت آن

است كه  در زبان عربي «يثرب»يعني محلي كه انسان در آن مريض مي شود يا محلي كه  انسان را ناخوش مي سازد.اين اسم را عرب هاي باديه براي آن شهر انتخاب كرده

بودند.زيرا عرب باديه كه در صحرا  رنگ باران را نمي ديدجز به ندرت آن هم فقط در فصل بهار

وقتي به اين شهر خوش آب و هوا پاي مي نهاد از باران هاي متوالي آن جا ناخوش مي

شد(سرما مي خورد)به همين جهت اعراب باديه آن را  يك شهر بد آب و هوا مي دانستند و

آن را «يثرب»مي خواندند.

امتیاز بدهید :

خداراجملگی چندین صفات است                          رسولش مصطفی پیک نجات است

امتیاز بدهید :